Neem nou dat Doutzen Kroes- spotje. Is daar wat mis mee? Misschien wel. Het zelfbeeld van meisjes en jonge vrouwen wordt steeds meer bepaald door geseksualiseerde beelden van meisjes in clips, films en reclame, blijkt uit Amerikaans onderzoek. Daar willen ze op lijken, dan voldoe je aan het ideaal. Dankzij de media. Terecht verwijt? Nee, zegt reclamestrateeg Trudelies van der Poel in Intermediair: ‘'Ik denk: het is toch ook een kwestie van opvoeden? Natuurlijk zijn de beelden in de reclame nep, maar dat weet toch iedereen? Misschien niet die jonge meiden, maar die hebben toch moeders die kunnen zeggen: je ziet dit, maar je moet er zo naar kijken?'' Bovendien is
er al veel veranderd ten opzichte van vroeger, zegt Van der Poel in het artikel n.a.v. de discussie over de Utrechtse reclameposter met vrouw in goudkeurige bikini, waartegen de ChristenUnie daar bezwaren had.
Vroeger zag je alleen actrices en diva's in de media. Nu zie je ook beelden van zelfstandige zakenvrouwen en moeders. Vroeger verfraaiden vrouwen hun uiterlijk in reclames voor hun man, terwijl ze het nu voor zichzelf doen. Van der Ploeg vindt reclames met sexy vrouwen daarom juist heel emancipatoir. ‘'En je ziet al een tegenbeweging. Naast de trend van steeds volmaakter, zie je een trend van gewone mensen in reclame te laten optreden. Kijk naar de Dove-reclame'', aldus reclamestrateeg Van der Poel in Intermediair.
.
Lees ook:Dove richt ’bewustwordingscampagne’ op moeders
Lees ook:De ‘Meisjes van Verkade’ nu in musical achtig spotje
Lees ook:Ajax aanvoerder Daphne Koster in Moederdag advertentie YourGift-cards
Lees ook:Bekende vrouwen slaan niet aan in reclame, behalve …
Lees ook:Groei tv-reclame ondanks ontbreken EK of WK Voetbal
Als de opvoeding van ouders het schoonheidsideaal van meisjes in evenwicht zou trekken met het schoonheidsideaal getoond in de media, dan zouden reclamemakers met dit soort beelden (modellen met maatje 34 bij een lengte van 1.75, zwaar gefotoshopt en wulps de camera inkijkend) geen effect scoren. Dus bullshit! wat Trudelies van der Poel zegt. Pubers gaan zich op een gegeven moment afzetten tegen de ouders en nemen dan weinig meer van ze aan. Ze zoeken dan meer hun bevestiging in de buitenwereld. Een reclamestrateeg weet dat maar al te goed en speelt daar geraffineerd op in. Natuurlijk is het belangrijk dat ouders hun kinderen een positief zelfbeeld meegeven, maar de media heeft ook een verantwoordelijkheid op dat gebied.
van der poel of van der ploeg?
@Jerusha: Het klinkt flauw, misschien, maar volgens mij moeten jullie moeten allebei gelijk krijgen. Pubers zetten zich af, tuurlijk, maar de jaren daarvoor is uitleg over de rol van reclame nuttige kost voor ze. Dus een stukje reclame/media-opvoeding, zodat kinderen wat later beter weten te relativeren.
En media en reclamemakers, c.q. adverteerders zouden bepaalde grenzen in acht moeten nemen. Nu is het vaak: wij doen het maar, want anderen doen het ook, wij kunnen niet achterblijven in de concurrentie om marktaandelen.
Het fantastische Dove-filmpje bewijst hoe ver men soms doorschiet met manipulatie en dat heeft zeker schadelijke effecten. Discussies over wat nog wel en wat niet kan, prima. Een beetje naief gepraat van mij, snap ik best. Maar tijd voor enige bezinning op dit soort invloeden is het volgens mij wel.
@Jos: Kom op, Jos (met die mening).
Tja.. uhm… positief zelfbeeld meegeven. Hoe doe je dat? Ik ken veel tamelijk reclame-/media-bewuste hoogopgeleide ouders, die zelf niet eens een positief zelfbeeld hebben, die zelf ook aanhollen achter de veronderstelde ideaalbeelden. Dus van de ouders in het algemeen verwacht ik eigenlijk geen spectculaire bijdrage. Je moet ergens beginnen met deze cirkel doorbreken, lijkt me. Wat Dove doet is het ook niet helemaal, want ook dat wordt weer tamelijk kritiekloos als een nieuw ideaalbeeld gebruikt om een ‘bredere’ doelgroep aan te spreken. Van de industrie en van het ‘vak’ mag ook niet al te veel verwacht worden. De overheid moet zich er vooral buiten houden. Tja…
Toch maar helemaal terug naar de basis, dan maar? Beter onderwijs, dus? Zodat mensen van kinds af aan het verschil leren tussen wat belangrijk is, wat belangijk gevonden wordt en wat belangrijk zou moeten zijn in hun leven? Poe.. dat gaat duren..
bewustzijn, leef bewust, handel bewust, wees bewust. kritisch, opmerkzaam, bevragend. we rennen veel te veel als kippen zonder kop door het leven heen. wie neemt er nog de tijd om dingen of zaken te bevragen? wie discusseert er nog? opvoeden is naar mijn idee niet alleen gebieden en verboden, maar een kind dat opgroeit in haar eigen kracht leren zetten. en dat geldt niet alleen voor kinderen maar ook volwassenen. waar zit jouw kracht, waar sta jij erin, zie je hem, kun je hem pakken. klinkt misschien erg zweverig, maar dat is het absoluut niet – ik ben het zelf ook helemaal niet. maar ik pleit voor meer bewustzijn, onafhankelijk bewustzijn van wie je bent waar je voor staat in het grotere perspectief.
reclamemakers zouden daar veel meer mee moeten gaan doen, hoe lastig dan ook. weg van die eenheidsworst. dat eendimensionale, altijd weer gericht op een soort domheid die eigen is voor een massa.
ik ril ervan. we slapen, wordt wakker! reclamemakers, ouders!!! – vooral ook die laatsten, ik weet niet wat voor generatie het is dat nu aan het opvoeden is….wat is er met hen gebeurd….in die jaren ’70 en ’80.
monique lindeboom
beautyjournaliste
oja, en wat van der ploeg zegt, dat ze het heel emancipatoir vindt die sexy meiden op reclameposters. dus niet, want het dient niet hen eigen doel, maar dat van de commercie……
van de week las ik korte verhalen in nrc next over jonge asielzoekers en hoe zij nederland zien. een vroeg zich terecht af wat nou wezenlijk het verschil is tussen een vrouw met hoofddoek en sluier en al meiden in nietsverhullende kleding op reclameborden. de gesluierden noemen wij westerlingen onderdrukt maar die halfnaakte grieten niet….kom op zeg, die worden net zo goed misbruikt, om een ander doel te dienen. het is alleen aan de andere kant van de medaille in een taal en kleur die wij herkennen..
Gut zeg, snoepreclame aan banden, minder slanke vrouwen in de reclame en meer verantwoordelijkheid door de ouders.. En nu ook Peer weer terug in de reclame. Zijn wij aan het afgrenzen en het terugkijken, of niet..? Duidelijk dat we op zoek zijn naar ankers. Ben benieuwd wanneer de tijdgeest van vernieuwing weer toeslaat en dit ‘winterse seizoen’ van afsluiting en begrenzing weer in een nieuwe lente omslaat.. Ik blijf er lekker over schrijven, in Vancouver. En de voorbeelden kunnen weer zó het boek in. Dank, hoor, Michael.
@Tom: geen dank, om de grote lijnen te ontwaren moet je soms ver zitten…
Overigens vind ik dit geen verkeerde trend, maar ik ben dan ook van vroegah en dat helpt.
Succes met je boek !!
UPDATE: Chapeau voor Unilever! Dat heeft mondiaal een richtlijn uitgevaardigd die merkmanagers en reclamebureaus verplicht om de Unilever-merken enkel nog aan te prijzen via modellen of acteurs met ‘realistische’ kledingmaten, meldt ondermeer het FD.
Volgens de fabrikant van voedingswaren, wasmiddelen en artikelen voor persoonlijke verzorging vallen personen met een Body Mass Index tussen de 18,5 en 25 binnen die norm.
De maker van onder meer Dove, Rexona, Axe en Andrélon besteedde vorig jaar ruim 13% van de omzet aan reclame en promotie, oftewel euro 5,24 mrd.
Het FD: ”Unilever zegt tegemoet te komen aan groeiende zorg in de samenleving over de effecten van het vrouwelijke schoonheidsideaal dat cosmetica- en modeconcerns uitdragen.”
dag tom, ik ben van mening dat we niet op zoek zijn naar ankers in het algemeen, maar naar nieuwe ankers in het bijzonder. jij noemt het de tijd terug zetten, maar dat is jouw referentiekader. voor het is het opzoek zijn naar een nieuw evenwicht, waar we nu totaal zijn doorgeslagen. je kunt je ogen wel sluiten voor de onvrede die er is, maar dat lijkt me erg kort door de bocht.
soms moet je de boel even radicaliseren om iets in beweging te krijgen, zo werkt het nou eenmaal in een maatschappij, om daarna een nieuwe balans met nieuwe impulsen te krijgen. zo is het naar mijn idee alle decennia lang gegaan. en kom op zeg, pas dat houdt het spannend. er is niets saaiers en eendimensionalers dan te leven in een maatschappij waar alle koppen dezelfde kant opkijken en iedereen alles maar slikt wat door de strot geduwd wordt. lang leve de pluriformiteit en het protest! i love it….want dat is mijns inziens werkelijke vooruitgang!
monique
Ben het eens met Monique en Jos: veel ouders rennen zelf ook achter ideaalbeelden aan. Al is het misschien niet van gefotoshopte modellen, dan toch van een beeld hoe hun leven eruit zou moeten zien: een gefotoshopte versie van de werkelijkheid. Ik pleit ervoor om kinderen (en volwassenen!) meer te laten nadenken over wat werkelijk van belang is in het leven, ze te leren dat ‘goed’ goed genoeg is, en dat niet alles maakbaar is.
Sjoukje
moeder van vier kinderen, oprichtster van http://www.simplifylife.nl
heerlijk idee sjoukje, dat webmagazine van jullie. ideetje om ook iets met beauty te doen? real, slow en authentic? *wink*
groetjes, monique
journaliste en oprichtster van http://www.beauty.blog.nl
Dank je Monique, absoluut een goed idee! Ben al geabonneerd op je beautyblogberichten, en neem contact op! Ben zelf ook bereikbaar via simplifylife
.
Get real, daar gaat het inderdaad om!
groet!
Sjoukje
@Monique & Sjoukje: waar Reclamewereld.blog.nl allemaal niet goed voor is, leuk hoor!
Zo zie je maar waar gefotoshopte reclameplaatjes toe kunnen leiden