Wat verwarrend mag je de berichtgeving uit Brussel over tv-reclame wel noemen. Want wat betekent dit voor Nederland? Reclame zou niet meer alleen in blokken hoeven te worden uitgezonden; programma- onderbrekende reclame mag dus voortaan. Mits het totaal zich beperkt tot maximaal 12 minuten per uur. En met uitzondering van nieuws- en kinderprogramma’s. Ministers van de EU-landen hebben hierover vandaag een compromis bereikt, melden
diverse media. Het Europees Parlement moet zich nog uitspreken volgende maand, dan kan e.e.a. volgend jaar worden afgerond en ingevoerd. Momenteel mag hooguit drie keer per uur reclame te zien zijn in programma’s.
De EU-landen weigerden het maximum van twaalf minuten reclame per uur los te laten. "We willen geen Amerikaanse stijl van televisie, met permanente reclame", zegt Europees Commissaris Viviane Reding van Mediazaken.
Programma-onderbrekende reclame is bij de Nederlandse Publieke Omroep al vele jaren uit den boze, al dringen adverteerders er al evenlang op aan. Want dat verhoogt de attentiewaarde van hun commercials. En de STER heeft er uiteraard geen bezwaar tegen.
De vraag is of de Nederlandse overheid dit voorgenomen Europese tv-reclamebesluit naast zich neer kan leggen of niet. Of juist graag overneemt, om zo de Publieke Omroep aan wat meer financiering te helpen. De PO-kijkers zullen niet zitten te wachten op programma-onderbrekende reclame, zoals b.v. in films. En ze hebben rechten ook in deze discussie, want ze betalen een deel van de kosten van de PO via de fiscus; de commerciële zenders moeten het alleen van reclamegeld hebben.
Lees ook:Waarom ‘reclamevrij’ de Publieke Omroep schaadt
Lees ook:50-jarige Ster bedankt adverteerders met commercial vol Gouden Loeki-hits
Lees ook:Programma onderbrekende reclame minder effectief: Ster
Lees ook:Dekker tegen programma-onderbrekende reclame op Publieke Omroep
Lees ook:PvdA en CDA willen reclameregels op commerciële tv versoepelen
“…verhoogt de attentiewaarde van hun commercials”? Bedoeld wordt: verhoogt de ergernis en afkeer jegens bedrijven die zich aan dit soort onbeschofte praktijken schuldig maken.
Brussel kan zich beter inzetten voor een totaalverbod op programma-onderbrekende reclame. Als kijker heb je daar tenminste wat aan. Ons voorstel: alle reclame die ze in een programma hadden willen uitzenden in één blok vóór of na afloop van een programma, ook al duurt zo’n blok een half uur. Wie naar reclame wil kijken, kijkt dan naar het blok en wie de film wil zien naar de film en wie allebei wil zien kijkt naar allebei. Iedereen blij.
Niet iedereen blij natuurlijk. Wie wil er nu zo lang naar een reclameblok kijken, bijna niemand toch. Gedoceerd is dat okay wat mij betreft (en als de kwaliteit van de commercials hier en daar beter kan, zoveel te beter).
Bovendien weet je dat alles duurder wordt als reclame als financieringsbron wordt geminimaliseerd. Zit ik niet op te wachten. Jullie wel dus. Lucky you, dat jullie je dat kunnen veroorloven.
Met dat duurder worden, kan het wel meevallen, hoor Michael. We betalen immers voor allerlei producten volop mee aan de reclame die ervoor wordt gemaakt. Minder reclame betekent dus dat die produkten goedkoper kunnen worden.
En is het niet veelzeggend dat niemand zo lang naar een lang reclameblok wil kijken? Wij kennen ook genoeg mensen die helemaal niet naar reclame willen kijken.