Categorie: "Columns"

Reclamemensen inschakelen voor tegenaanval op jihadisme werkt niet zegt reclameman Van der Lecq

Van Unox naar ISIS.’ Europees anti-terreurcoördinator Gilles de Kerckhove wil reclamemensen inschakelen voor een tegenaanval tegen jihadisme. ”Maar dat werkt niet”, zegt iemand die het kan weten, Dick van der Lecq, directeur van Etcetera, een gerenommeerd reIS killingclamebureau, in zijn column in Het Parool, de Amsterdamse krant. ”Aan hun propagandafilms te zien, beschikt het kalifaat over uitstekende reclamemakers. Sterk concept, goed geregisseerd en vernuftig over de wereld verspreid. Maar het overtuigen van overtuigers is een onbegonnen zaak.” Van der Lecq’s column letterlijk weergegeven: ”Mevrouw Ammeraal, moeder van mijn

‘Nog bedankt en succes’ zei de worstenmaker tegen de reclamejongens

Na ‘Je maakt wat mee als hotelier‘ en ‘De hotelier maakt weer wat mee‘ (nog verkrijgbaar) is oud-reclameman Peter Schoenmaker (zie ook) nu bezig met zijn 3e boek, over de reclame. Hier een voorproefje, dat eerder verscheen op de Facebookpagina Reclamejongens waWorstren we. En echt gebeurd, vertelt me de auteur. ”Het moet in ’83 geweest zijn, toen ik met Gejus van Diggele en Kees Janzen een bureau begon. We hadden nog geen klanten, dus Gejus en Kees waren nog even snel op vakantie gegaan en ik moest op de zaak passen en klanten werven. Zo zijn ze, die creatieven. Hoewel, voor hij op reis ging had Gejus een prospect aangebracht die net als hij lid was van de Rotary. Een fabrikant van leverworsten die door Gejus was overtuigd dat reclame werkt en hij er rijk van kon worden. We hadden 1 probleem: zijn worsten waren merkloos, want hij verkocht ze aan slagers en die wilden net doen of zij de

‘Reputatie Staatsloterij herstel je met vertellen, niet met meer spotjes’

Be good and tell it.’ Zal iedere communicatie adviseur een bedrijf of organisatie influisteren. Of misschien zelfs keihard in ‘t oor tetteren. Oud-rStaatsloterij logo 2eclameman  concentreert zich nu op ‘storytelling’ als reclamevorm. In zijn column, bijgaand, over de perikelen bij de Staatsloterij en pogingen om het imago weer te verbeteren adviseert hij dan ook -gelijk WC Eend- ‘herstellen met vertellen.’ En niet met (nog) meer spotjes er tegenaan te gooien. Van der Wijk: ”Er zijn weinig producten die zo uit illusie bestaan als loterijloten. Dat weet  iedereen die voor elke trekking voor de TV zit met een straatje Staatsloten voor zich uitgespreid op de koffietafel. Maar dat hindert niet. Want we kopen er zoveel meer mee dan die kans op gratis geld. We kopen ook een flink brok spanning. We kopen ook een lekkere droom. We kopen hoop en

Brush Busters, Don’t Google it en Stap van die olifant af en Scato van Opstall

Over reclameprijzen voor weer eens andere campagnes: ‘Brush Busters’, ‘Don’t Google it’ en ‘Stap van die olifant af’. In een recente coBrush busterslDont google itOlifantenritjesumn in de Volkskrant komt reclameman/conceptmaker Scato van Opstall eerst met een algemene opmerking over prijzenfestivals in de reclame (zie PS). ”Omdat een aftiteling langer zou duren dan de gemiddelde commercial zelf, gaan reclamemakers zonder credits door het leven. Ter compensatie zijn prijzenfestivals bedacht. Zo kun je sinds 1966 een ‘lamp’ winnen bij de ADCN (v/h Art Directors Club Nederland, sinds kort staan die letters voor Advertising, Design, Creativity/Netherlands-MvO). Een plexiglas peertje voor lumineuze ideeën en voorbeeldige vormgeving. Sinds 1984 zijn er ‘Effies‘ voor de effectiefste campagnes. Die scoren trouwens ook

‘Consument zit niet meer op gladde reclamepraatjes te wachten’ zegt reclameman Dick van der Lecq

Reclame mag de wereld graag wat mooier voorstellen dan dat die is”. Zegt iemand die het kan weten, Dick van der Lecq, directeur van Etcetera, een gerenommeerd reclamebureau. ”Na heet eten van Cruesli zit de kijker op een tropisch eiland. Met Axe op je lijf heb je de dames voor het uitzClooney dak op Vd Lecq columnoeken. En kort na het doorprikken van een Nespressocupje zit je op een dakterras met George Clooney. Lifestylereclame is kauwgom voor de ogen. En haalt als een prettig Prozacje de scherpe kantjes van het leven. Maar lifestyle lijkt nu morsdood.” Aldus Van der Lecq in zijn vast met wat hulp van een copywriter van zijn bureau geschreven column onlangs in Het Parool. ”De consument, die almaar mondiger wordt, voelt zich door bank, kerk en overheid genomen. En zit niet meer

‘Nieuwe communicatiestrategie vaak de strop voor een typetje’ zegt reclameman Scato van Opstall

Net als De Opportunisten werd ook reclameman/conceptmaker/columnist Scato van Opstall geprikkeld door de terugkeer van de slogan ‘Dat zeg ik: Gamma.’ Hij bespreekt om de week geslaagde en minder geslaagde communicatiepogingen van merken en instanties in dagblad de Volkskrant, waarin deze column eerder verscheen.Gamma dat zeg ik logo ”Een nieuwe slogan, een nieuwe verpakking of een nieuwe merknaam: als marketeer moet je durven veranderen. Maar als de consument jaren later nog steeds valt voor de oude versie, haal je die toch maar terug. Zo besloot bouwmarkt Gamma vorige week ‘Dat zeg ik: Gamma’ in ere te herstellen. In plaats van ‘Mooi hèGamma‘, dat in vijf jaar niet bleef hangen.

‘Frank Lammers is van ons. En van Jumbo. En niet van een stelletje filmbonzen,’ zegt reclameman Frank Pels

Over die Michiel de Ruyterfilm. ”Als een Hollands schip zo’n Engelse strontschuit de grond boorde, schijnt De Ruyter op de brug van z’n admiraalsschip blij in de rondte hebben staan dansen in z’n blauwe, want hij had het niet zo op oranje, Roy Donders juichpak.” Zegt oud-reclameman Frank Pels in zijn column over de Frank Lammers van Jumbo en Frank Lammers als Michiel de Ruyter. ”Frank Lammers als Michiel Jumbo Frank Lammers En als hij thuis kwam in Vlissingen na een robbertje zeevechten, stuurde zijn charmante maar ietwat dominante vrouw hem steevast meteen naar de grote superwinkel met tijdelijk elke dag supervoordelige aanbiedingen. Want ons Zeeuwen bin zuunig. De burgers van Vlissingen zagen hem dan monter met forse tred, het prachtige lied Kerstmis vier je samen fluitend, de grote winkel naderen en hoorden hem dan krachtig en duidelijk zeggen: “Hallo Jumbo!.” Wat ik wil zeggen: het is, mild uitgedrukt, een tikje ongelukkig als filmmakers erop rekenen dat de Nederlandse bevolking de grote held uit hun miljoenenproductie spontaan in hun hart sluiten, terwijl dezelfde held op het toppunt van z’n populariteit zit met het Jumbo-mannetje.”

‘Merken die hun echtheid benadrukken doen het beter’ zegt reclameman Peter van der Wijk

Oud-reclameman Peter van der Wijk (foto), gespecialiseerd in ‘Corporate storytelling en Ghostwriting‘, schrijft ook graag columns. Zoals over het gebrek aan moed bij Albert Heijn in de Zwarte Pieten-kwestie. Nu iets heel anders, namelijk de echPeter van der Wijktheid van merken. ”Merken die hun echtheid benadrukken, doen het beter dan merken die hun herkomst laten voor wat het is. Waarom?  Een van mijn eigen stellingen is dat mensen steeds beter willen weten waar merken en bedrijven voor staan,” zegt hij, verwijzend naar een artikel in de New York Times, waarin de toenemende hang naar authenticiteit nog maar eens werd onderstreept door een aantal sterke voorbeelden van internationale merken als Patagonia, J. Crew en New Balance. ”Overspoeld door betekenisloze, laagwaardige

Bij de Gouden Loeki scoor je met dieren en kinderen zegt reclameman Scato van Opstall

Omdat de Loden Leeuw volgens hem werd uitgereikt aan twee ‘niet echt irritante’ commercials, was reclamemaker/columnist  Scato van Opstall (foto) benieuwd of de Gouden Loeki wèl goed zou terechtkomen. De winnaar werd een filmpje voor de KNGF GeleidScato van Opstallehonden, dat laGouden Loekiat zien dat hun honden niet alleen blinde mensen helpen. ”Ik ga de clou niet verklappen. Het is mooi gemaakt, heeft een onverwachte twist, er wordt iets nieuws verteld en het raakt je. Welverdiend goud,” schrijft hij in zijn tweewekelijkse column in de Volkskrant. Daarin bespreekt Van Opstall geslaagde en minder geslaagde communicatiepogingen van merken en instanties. De Gouden Loeki (sinds 1995) is de tegenpool van de eerder deze maand uitgereikte Loden Leeuw (sinds 2008). Van Opstal in zijn VK-column: ”De uitslag was

‘De uitreiking van de Gouden Loeki komt gelukkig nooit meer op televisie’ zegt een …reclameman

”Niets is zGouden Loekio ontmythologiserend als aan het volk willen uitleggen hoe zoiets magisch als een topfilm of een topcommercial tot stand is gekomen”. Dat zegt reclameman Jan Rijkenberg, in het dagelijks leven directeur van reclamebureau BSUR, in een column die eerder verscheen op vaksite Adformatie. ”Hoe komt het toch dat ik elke keer als ik naar die live uitzending zit te kijken, zo ongemakkelijk op de bank zit te draaien? Dat vraag ik me nu al een paar jaar af. Ik ben er daarom bij die laatste keer toch maar weer voor gaan zitten om dat unheimische gevoel enigszins te kunnen verklaren. Ik ben er uit. Het is een aantal factoren.”