Staat het in Nederland iemand vrij om te adverteren met de tekst "Belasting is diefstal"? De Reclame Code Commissie vindt van niet. Die heeft deze week een radiocommercial van deze strekking in de ban gedaan. De adverteerder, het Haags Juristen College, gaat tegen de uitspraak in beroep, zo meldt deze partij in een persbericht vandaag. De veroordeling staat volgens het HJC op gespannen voet met de vrijheid van meningsuiting. De letterlijke tekst
van het bewuste reclamespotje, dat op BNR Nieuwsradio werd uitgezonden,
luidde: "Belasting is diefstal! Belastingontwijking loont voor
ondernemers en consultants met een winst boven 20.000 euro. Meer weten?
Haags Juristen College.nl" Volgens de commissie is deze uiting in
strijd met de Nederlandse Reclame Code: "Door het heffen van belasting
als diefstal te bestempelen wordt een verkeerde moraal bevorderd
waarbij het normaal wordt gevonden niet zelf bij te dragen aan de
samenleving waarvan men zelf profiteert."
Deze klacht tegen de
radiospot heeft de Reclame Code Commissie gegrond verklaard omdat de
reclame-uiting in strijd met het fatsoen zou zijn. Belasting zou geen
diefstal zijn, omdat het wordt geheven "op basis van het zogenoemde
sociaal contract". Aldus een persbericht van het HJC.
Lees ook:Pharma Nord/Medien: reclame weer in strijd met code
Lees ook:NL Energie-aanval op prijzen Essent ‘misleidend’ genoemd
Lees ook:Code Commissie: reclame Prosta Totaal misleidend
Lees ook:TV-spotje voor ‘Finish’ vaatwastabletten misleidend genoemd
Lees ook:SRC Alert over geconcentreerde paardenmelk: ‘Equilac-reclame misleidend en in strijd met de wet’
Dat ‘sociaal contract’ bestaat niet. Ik heb in ieder geval nergens mee ingestemd. en ik ben waarschijnlijk niet de enige. Belastingafdracht vindt niet voor niets onder geweldsdwang plaats.
Het is helemaal een gotspe, dat de Reclame Code Commissie blijkbaar vindt dat mensen belasting dienen te betalen, omdat zij van de samenleving ‘profiteren’.
Ten eerste is het in het normale economische verkeer nog altijd zo, dat je iemand niet verplicht tot betalen voor iets waar hij of zij niet om heeft gevraagd. Zelfs al zou dit een nuttig goed of een nuttige dienst zijn. Burgers zijn slechts vrij als zij ook vrij kunnen kiezen.
Ten tweede is het aantoonbaar onjuist (zie het theorema van Coase) dat degenen die betalen werkelijk ‘profiteren’ (dwz netto er op vooruit gaan). Dit zou immers betekenen, dat mét overheidsingrijpen een economie beter draait dan zonder. Het failliet van de socialistische economieën in de voormalige Oostbloklanden heeft overduidelijk het tegendeel laten zien.
En als er door de overheid al daadwerkelijk in een bepaalde behoefte wordt voorzien, is dat meestal als monopolist, want private partijen zijn daarvan gewoonlijk bij wet uitgesloten (met alle nadelige gevolgen van dien, zoals hoge prijzen, geringe keuze en slechte service).
Nu wordt de Reclame Code Commissie met belastinggeld betaald, evenals de rechtbank die over deze zaak moet oordelen. De uitkomst staat dus al bij voorbaat vast.
Met je mening ben ik het totaal oneens, maar dat geeft helemaal niet, Peter. In ruil voor belastingafdracht worden doorgaans veel goede dingen gedaan. Al kan het altijd beter, en soms ook anders, maar daar zitten we zelf bij, in het democratische proces. Ook de ”nieuwe” socialistische economieën hebben belastinggeld hard nodig. Ten behoeve van de gemeenschap. Niet ieder voor zich, maar de staat, niet god, voor ons allen.
Wel moet ik je omschrijving van de Reclame Code Commissie corrigeren – die wordt helemaal NIET door de overheid betaald. De RCC is een heel belangrijk orgaan van zelfregulering van de Nederlandse marketingcommunicatiebranche, en wordt daarom ook door diezelfde branche gefinancierd.
Michael, de SRC is een semi-overheidsinstelling, net als de KvKs. De hoofdtaak van de SRC is de uitvoering van de wet op misleidende reclame uit 1980 en de EU regels mbt ‘oneerlijke handelspraktijken’. Zo houd de reclamebranche de overheid te vriend.
De SRC behandelt klachten van mensen die zich ‘misleid’ voelen, maar die feitelijk hun eigen verantwoordelijkheid afschuiven. De SRC screent zoveel mogelijk reclame-uitingen (monitoring). Een soort Stasi dus, om in Oostbloktermen te blijven.
De financiering van deze weinig verheffende activiteit vind, net als bij de KvKs, plaats onder dwang van wet, zoals de mediawet, of onder dreiging van zo mogelijk nog stringentere wetgeving die het normale economische functioneren in dit land helemaal plat zou leggen. Socialisme ten top, zou ik zeggen.
Net als overigens je opmerking, dat er in ruil voor belastingafdracht doorgaans veel goede dingen worden gedaan. Hoe zou je het vinden als ik ongevraagd een greep in je portefeuille deed en dat geld aan een goed doel gaf ? Misschien had je het aan een heel ander goed doel willen geven. Of misschien kon je het helemaal niet missen. Het maakt daarbij weinig uit of ik die ongevraagde greep doe, of het collectief van de buren in je straat, plaats of land. Het is onbehoorlijk. Het is zelfs immoreel.
Alleen vrijwillige economische transacties zijn moreel te rechtvaardigen. Daarom is belasting diefstal. Het is volslagen absurd, dat dit in een vrij land niet kan worden gezegd.
==========
Edwina in court: “Why do you have to regulate every single detail of our lives? I know we have railings to prevent stupid people from running into the street and killing themselves. But we are normal people, we don’t do that. Why don’t you have a stupidity tax and only tax the stupid people?”
Judge: “That is not relevant to this case. You are to pay 50,000 pounds in parking fines within 14 days. Next!”
(Absolutely Fabulous)
@Peter de Jong. Niet waar, herhaal ik, wat je zegt over de RCC, die betaald wordt door de branche zelf JUIST omdat ze geen overheidsinmenging willen. Niks semi-overheid. Lees dit, van de RCC-site zelf geplukt:
”Zelfregulering van reclame is een systeem waarin de reclamewereld haar eigen verantwoordelijkheid neemt ten aanzien van reclame-uitingen.
”De drie partijen die samen het adverterend bedrijfsleven vormen (adverteerders, reclamebureaus en media), hebben regels opgesteld waaraan reclame moet voldoen en zorgen dat reclame-uitingen die daartegen zondigen, snel worden gecorrigeerd of geweerd. De zelfregulering van de Reclame Code Commissie helpt zowel adverteerders als consumenten om snel te weten of reclame voldoet aan de eigen regels.
”Een goed werkende zelfregulering voorkomt dat de overheid bij wet algemene reclame-verboden of verregaande wettelijke beperkingen oplegt en zorgt er voor dat de vrijheid bij het maken van reclame wordt behouden.”
Michael, er is geen enkele noodzaak tot zelfregulering als overheidsingrijpen niet als een zwaard van Damocles boven de branche hangt.
Alleen grote adverteerders hebben belang bij een reclame code die nauw aansluit bij wat de overheid wil. Zo houden ze de wetgever te vriend en kunnen ze voor wettelijke maatregelen lobbyen die de concurrentie buiten de deur houden.
Kleine adverteerders hebben geen enkel belang bij een dergelijk corporatisme. Die moeten immers out-of-the-box kunnen denken en met innovatieve campagnes komen om op te vallen tussen het overige mediageweld. Dan wil je geen wettelijke restricties.
De individuele klant wil die al helemaal niet, want die heeft juist belang bij een zo groot mogelijke keuze uit prijs en kwaliteit. En de internetfora zijn gevuld met consumenten die kennis en ervaring uitwisselen, dus daar is een reclame code of een wet op ‘oneerlijke handelspraktijken’ ook al niet voor nodig.
De Nederlandse Reclame Code is onder overheidsdruk tot stand gekomen en de Stichting Reclame Code doet niets anders dan NL en EU wetgeving uitvoeren. De financiële bijdragen van de deelnemers vinden onder overheidsdruk plaats (ik noemde al de mediawet die de regionale omroepen tot een bijdrage verplicht).
In dit opzicht verschilt de Stichting Reclame Code niets van de Kamers van Koophandel die immers ook onder wettelijke dwang worden gefinancierd door het bedrijfsleven. Per saldo is de SRC dus net zo goed een overheidsorgaan als de KvKs.
Waar het hier echter om gaat is of we in een vrij land leven, of niet. Het is al erg genoeg dat er met het geld dat de overheid ons heeft afgeperst een complete overheidspropagandamachine aan de gang wordt gehouden (EU verdrag incluis). Stasi praktijken en censuur, zoals die van de SRC, kunnen we missen als kiespijn, ik wel tenminste.
Weet iemand of er scenarios bestaan over leven zonder verplichte belastingafdracht?
Of er landen bestaan waar helemaal geen verplichte belasting wordt geheven weet ik niet, in elk geval zijn er een heleboel landen waar in elk geval geen belasting op arbeid, inkomen, omzet of vermogen wordt geheven. Zo heft Dubai, dat voor 90 % belastingvrij is en daardoor ondanks de recente problemen toch relatief een van de sterkste econonmien ter wered, bijvoorbeeld wel een belasting op hotelovernachtingen.
Andere landen waar niet of nauwelijks belasting wordt geheven zullen bijvoorbeeld mogelijk wel de wegen middels tolheffing financieren en leges heffen als zij een paspoort vertrekken. Maar dat is dan toch niet het soort belastingen dar zo zonneklaar als diefstal zijn te definieren als onze Inkomsten belastingen en BTW, het erf en schenkingsrecht, de vennootschapsbelasting en de loonbelasting.