‘Reclamemakers zijn altijd op zoek naar feedback’ zegt Dick van der Lecq

”Reclamemakers mogen als losbollen te boek staan, maar zijn altijd op zoek naar feedback en onderwerpen hun creaties stelselmatig aan onderzoek en try-outs”. Zegt iemand die het kan weten, directeur Dick van der Lecq van reclamebureau Etecetera in zijn column in Het Parool. ”Waar men lang geleden vroeg wat de receptioniste ervan vond, of de vrouw van de baas, worden nu honderden doelgroeppersonen professioneel aan de tand gevoeld, en campagnes waar nodig aangepast. Want meten is weten. Vaak moeten de creatieven gas terug nemen. Meer aandacht voor het product in plaats van voor de grap. Maar soms moet er juist gasbij, letterlijk ook. Zo moest na onderzoek de wind van de lama in een YoghoYogho-commercial toch echt veel harder.

”De grootste en tevens goedkoopste try-out vinden we nu op social media. Daar wordt reclame dagelijks beoordeeld door miljoenen doelgroeppersonen. Reclames worden er opgehemeld en gratis met de rest van de wereld gedeeld. Of zonder verdoving geëxecuteerd en afgevoerd naar het slachthuis.

”Meestal zit het er echter tussenin en wordt er gerepareerd. Waar reclamemakers vroeger bij de eerste uitzending aan het bier gingen, is het werk tegenwoordig nooit af. Tweetdecks worden nauwlettend in de gaten gehouden en er wordt permanent geschaafd. Het stillen van de terugkoppelhonger doe ik dus maar LinkedIn, Facebook en Twitter.”

Aldus besluit Dick van der Lecq (foto) zijn tweewelijkse column. Zijn reclamebureau Etcetera werkt onder meer voor klanten als Bol.com, Bolletje, Essent, T-Mobile en TNT.

 

De hele column van Dick van der Lecq uit Het Parool, getiteld Fanmail, volgt hier:

”Parool-columnisten waaronder Holman en Schlikker traden deze week op in de Kleine Komedie. De voordrachten van deze artiesten –want dat zijn het – werden met veel applaus beloond. En het had weinig gescheeld of ze waren op de schouders genomen voor een ererondje over het Rembrandtplein. Zwaar onder de indruk en vertwijfeld over eigen columnkunnen thuis de Parool-mailbox maar eens geopend. Vijf berichten. Geen volle zaal maar je moet ergens beginnen. De eerst drie hebben het onderwerp ‘Test’ en bleek ik zelf verstuurd te hebben. Dan een bericht van de eindredactie. Of het in plaats van in 350 ook in 320 woorden kon: dat paste makkelijker in het kader. Het vijfde bericht is van Evelien, onderwerp Overlast Oostlijn. Evelien had onjuistheden geconstateerd in berichtgeving over tracé Oostlijn en -bij gebrek aan contactgegevens van de krant- willekeurig wat columnisten aangeschreven.

”Reclamemakers mogen als losbollen te boek staan, maar zijn altijd op zoek naar feedback en onderwerpen hun creaties stelselmatig aan onderzoek en try-outs. Waar men lang geleden vroeg wat de receptioniste ervan vond, of de vrouw van de baas, worden nu honderden doelgroeppersonen professioneel aan de tand gevoeld, en campagnes waar nodig aangepast. Want meten is weten. Vaak moeten de creatieven gas terug nemen. Meer aandacht voor het product in plaats van voor de grap. Maar soms moet er juist gas bij, letterlijk ook. Zo moest na onderzoek de wind van de lama in een YoghoYogho-commercial toch echt veel harder.

”De grootste en tevens goedkoopste try-out vinden we nu op social media. Daar wordt reclame dagelijks beoordeeld door miljoenen doelgroeppersonen. Reclames worden er opgehemeld en gratis met de rest van de wereld gedeeld. Of zonder verdoving geëxecuteerd en afgevoerd naar het slachthuis. Meestal zit het er echter tussenin en wordt er gerepareerd. Waar reclamemakers vroeger bij de eerste uitzending aan het bier gingen, is het werk tegenwoordig nooit af. Tweetdecks worden nauwlettend in de gaten gehouden en er wordt permanent geschaafd. Het stillen van de terugkoppelhonger doe ik dus maar LinkedIn, Facebook en Twitter. En met Evelien natuurlijk.”