Categorie: "Columns"

Johan Derksen, Adelheid Roosen, de vieze Stratoman en dan nu: de man van Hornbach. De Opportunisten vielen ook al over die naakte man. ”Allemaal naar het reclamerariteitenkabinet”, gebiedt iemand die er verstand van heeft, reclameman Dick van der Lecq, in zijn column onlangs in Het Parool. Van der Lecq: ”Toegegeven, reclame kan nog weleens voorspelbaar zijn. Ongelukje, verzekering, glimlach. Vaat, pratend wasblokje, glans. Huisje boompje beestje rookworst. Des te groter is de schrik als de kijker zonder enige vorm van kijkwijzerwaarschuwing met totaal verwarde reclamepersonages wordt geconfronteerd.” Zie zijn complete column, die onlangs in de krant van ‘s lands reclamehoofdstad stond, in de overlees. →

”Iedereen had wat met Johan. Voetbalfans, journalisten, Amsterdam en … reclamemakers”. Zegt iemand die het kan weten, reclameman Dick van der Lecq, in zijn column onlangs in Het Parool. Zie een selectie van 14 commercials met Johan Cruijff hier. Van der Lecq: ”Celebrities zijn handig voor reclamemakers. Je pikt een graantje mee van hun bekendheid en reputatie, in geval van Johan een graanschuur. Want Rembrandt, Anne Frank, Van Gogh en Heineken mogen wereldberoemd zijn, ze kunnen nog niet in de schaduw staan van Johan’s voetbalschoen.” Zie de volledige column in de doorlees. →

‘Eén verkeerd woord in Hemafolder en de Paasvlam slaat in de pan.’ Noteert reclameman Dick van der Lecq in zijn meest recente column in de Amsterdamse krant Het Parool, die hij net voor pasen schreef. ”Arme Hema is zich van geen kwaad bewust. En wil niets liever dan het iedereen naar de zin maken. Maar misschien ligt daar ook een beetje het probleem. Grote merken zijn er niet alleen voor iedereen, ze zijn ook van iedereen.” Zie het complete verhaal in de doorlees. →

Opmerkelijk. En goed. In zijn De week van schrijft hoofdredacteur Philippe Remarque van de Volkskrant een helder verhaal over ‘branded content‘ (‘verhalende advertenties’, v/h sluikreclame genoemd en zo in zwang nu in reclameland-MvO) en hoe zijn krant ermee om gaat. Vanaf nu dan. Remarque (foto): ”Soms kan een bedrijf zichzelf danig in de wielen rijden. Dat heeft onze uitgever de Persgroep gedaan met een aantal filmpjes voor adverteerders die op internet terecht kritiek kregen. In de filmpjes werden ‘branded content‘-campagnes wervend beschreven, en hier en daar gesuggereerd dat de adverteerder voor zijn geld ook gunstige berichtgeving in Persgroepkranten kan krijgen. Op de filmpjes was ook een Volkskrantartikel te zien en werd een ‘longread‘ op onze site genoemd. Daar klopt niets van, en gelukkig maar (al is het een slecht idee adverteerders hierover zand in de ogen te strooien). Hoe gaat het dan wel? Steeds meer adverteerders zoeken de →

”Jan Modaal is zijn vertrouwen in de gevestigde orde volkomen kwijt en gaat massaal voor de tegenpartij.” En dus voor Wilders, en merken als Tele2, Basic-Fit, Action en Primark. Constateert reclameman Dick van der Lecq in zijn onlangs in de Amsterdamse krant Het Parool en op vaksite Adformatie verschenen column, die in z’n geheel is afgedrukt is na de klik op Lees verder. ”Overal waar hij maar kan, trekt de kleine man een hele lange neus naar het grootkapitaal.” →

”Suitsupply houdt zich van de domme, maar bedient zich sluw van eeuwenoude seksistische en schadelijke stereotypen.” Dat zegt Yuri Ohlrichs, die als voorlichter, trainer en consultant werkzaam is bij kenniscentrum seksualiteit Rutgers, in een column die eerder verscheen in de Amsterdamse dagblad Het Parool over de campagne van het kledingmerk voor mannen. ”Met technisch gezien mooie foto’s, maar inhoudelijk zo creatief en plat als kroeghumor van vlak na het laatste rondje. Van een modern, wereldwijd succesvol Nederlands bedrijf zou je in deze tijd meer sociale ondernemerszin mogen verwachten.” In de doorlees de volledig column van Ohlrichs, die volgens het dagblad een voormalige reclamestrateeg is, al verraadt Linkedin dat niet . Hij is ook actief voor de Nederlandse Vereniging voor Seksuologie. →

Het gebeurt vaker dat reclamecampagnes op elkaar lijken. Maar nu wemelt het werkelijk van de campagnes met het thema ‘aandacht’. Constateert reclameman Dick van der Lecq in zijn onlangs in de Amsterdamse krant Het Parool en op vaksite Adformatie verschenen column. ‘Bij Eyewish geven we graag wat extra aandacht aan onze klanten. Eyewish, meer oog voor jou’. Menzis: ‘Aandacht, als er iets in de zorg belangrijk is, dan is dat het wel. Menzis, elk mens is er één’. ‘Aegon biedt een financieel aandachtsgesprek, ‘Aegon, aandacht voor je toekomst’. En designers van Ikea gaat bij mensen kijken wat ze echt nodig hebben. ‘Ikea, aandacht maakt alles mooier’. Hebben de makers soms zitten slapen? Had men →

‘Meesterbakker Van Der Meulen vroeg ons 20 jaar terug om een tv-commercial. Behalve de nieuwe verpakking was er noch nieuws, noch geld,’ verhaalt reclameman Dick van der Lecq in zijn onlangs in de Amsterdamse krant Het Parool en op vaksite Adformatie verschenen column. ‘Een goed begin is het halve werk, moet de meesterbakker gedacht hebben. Het creatieve team was echter niet voor een gat te vangen en nog geen maand later werd het filmpje al bij de STER uitgezonden. We zien een plaatje van de nieuwe verpakking, en horen: “De toastjes van Van Der Meulen zitten niet staand maar liggend in de nieuwe verpakking. Nu vraag u: wat maakt dat nou uit? Nou heel veel. De toastjes komen zo uitgerust bij u aan. En liggen meteen in de smeerhouding”. En zo gaat het vaak. Klanten komen flikflakkend langs met enthousiaste innovatieverhalen. Maar innovatie kost veel tijd en geld, dus blijft het vaak bij bescheiden vernieuwingen in de categorie ‘met Jojoba’, ‘10% meer pinda’s’ of –ja, →